در حدیث است که خداوند شفاعت سه طبقه را در قیامت قبول میکند ، یکی طبقه انبیاء ، بعد از آنها طبقه علماء ( در اینجا چون اسم اوصیا ذکر نشده است ، و روایت هم از ائمه ما هست ، پس مقصود از علماء علمای ربانی هستند که در درجه اول ، شامل خود ائمه اطهار میشود و در درجه بعد شامل علمایی که واقعا راه آنها را در پیش گرفتهاند ) . بعد فرمود : ثم الشهداء ، از این دو طبقه : از طبقه انبیاء و طبقه ائمه و علمائیکه راه ائمه را در پیش گرفتهاند ، که بگذریم ، طبقه ای که در قیامت ظهور می کند برای شفاعت ، طبقه شهداء هستند . این شفاعت ، شفاعت هدایت است ، و ظهور و تجسم حقایقی است که در دنیا وقوع یافته است . بعد از انبیاء و اوصیاء و علمائی که پیرو واقعی آنها بودند ، شهدا هستند که گروه گروه مردم را از ظلمات گمراهی نجات داده و به شاهراه روشن هدایت رساندهاند .
امیرالمؤمنین ( علیه السلام ) میفرماید : خدا شهدا را در قیامت با بهاء و جلالی و با عظمت و نورانیتی وارد میکند که اگر انبیا از مقابل اینها بگذرند و سوار باشند به احترام اینها پیاده می شوند . اینقدر خدا شهید را با جلالت وارد عرصه قیامت می کند .(استاد مطهری)